Bentahan. (Everyone’s A Salesman)

Tama nga ang sabi sa akin ng trainor ko sa sales department ng isang kumpanya… na bawat isa sa atin ay involved sa kada transaksyon na may kinalaman sa slaes. Ke tayo man ang nagbebenta o tayo ang binebentahan.

E teka, ‘di ba laging may kalakip na halaga ng salapi ang usapang sales?

Actually, hindi sa lahat ng oras. Yan ay kung malalim kang mag-isip sa mga bagay-bagay.

Bakit ganun? Kung papansinin mo ang lahat ng mga pangyayari, ang mundo ay maihahalintulad sa isang malaking palengke o “marketplace.”  At bawat tao ay binebenta ang sarili (sa hindi-singtulad-ng-dumi-ng-utak-mo na pamamaraaan nga lang) sa kada araw na lumilipas. At kada kilos natin ay may kaakibat na kahulugan sa mala-komersyong aspeto ng ating buhay. At respnsable ang tinatwag na “marketing” sa mga ito. Kung bakit tayo tumatangkilik ng mga bagay-bagay mula sa mga produkto hanggang sa serbisyo at ultimo ang mga alok na hindi naman monetary o material ang kapalit at maging ang mga ipinapakita, ipinaparinig o binabasa, mapa personal na pangangailangan man hanggang sa kagustuhan lamang natin.

Oo, halos lahat nga. Mula sa simpleng gawain lang sa merkado hanggang sa mga propesyon, lehitimo man o hindi. Halimbawa?

Mga abogado. Hindi lang dahil sa nag-aalok sila ng serbosyo sa mga kliyente kundi dahil sa mga pahayag na maaring makapagpadsesisyon sa paglilitis ng naturang kaso.

Guro, dahil sa kada kaalaman na ibinabahagi nila sa kanilang mga estudyante, at sa tindi ng pagpepresenta para maintindihan ang mga ito (inisip ko ang terminong “pagpapaniwala” pero malamang hindi ito aakma).

Magulang. Siyempre, yan ang pinakaprimero sa lahat, mula sa utos sa bahay, regulasyon na dapat sundin ng bawat anak, hanggang sa matinong usapan, at kung anu-ano pa.

Pagdating sa panliligaw, ibinibigay ng lalaki ang anumang higit na makakaya niya para lang makamit ang matamis na “oo” ng babae. At ’pag napasagot niya ito, na parang tinamaan ang jackpot sa lotto ang feeling ng mokong, e para rin siyang nakabenta.

Sa mga panayam o interview, pag humaharap ka sa HR o Boss ng kumpanyang inaapplyan mo, minamarket mo ang sarili mo sa totoo lang. Kailangan mong ibenta ang sarili mo sa pamamaraan na pagsagot sa mga katanungan nila, lalo na kung “bakit kailangan ikaw ang aking i-hire dito,” kung bakit sa tingin mo e mas lamang ka kung ikukumpara sa ibang mga aplikante, at iba pa na kailangan mong ipaliwanag at ipakumbinse sa kanila.

Ang mga tagapagtanghal sa entablado man o sa harap ng kamera. Pag nadala ka sa akting niya, nabentahan ka. At hindi madali yun kung ikaw at isang aktor na humaharap sa publiko para lang mag-perform o i-portray bilang trabaho.

At kahit sa mga hindi lehitimo o illegal na business, pag nabiktima ka ng modus, dalwang bagay lang yan. Unang panig, napaniwala ka sa kalokohan niya, at sa kabila naman, bumenta ang gawain ng dorobo.

Marami pang mga gawain sa ating buhay na maihahalintulad sa isang transaksyon ng tinatawag na “marketing.”

Hmm…  basta, tama nga siya. O nabentahan lang din ako ng mga ideolohiya niya?

Pero either way, yun pa rin ang dating e.

11:15 p.m. 12/11/2012

Author: slickmaster | © 2012 september twenty-eight productions